Een keer wat anders

Na veler verzoek zal ik het een keer niet alleen over mijn bezigheden buiten werk houden, ik ga in op het echte werk.

Op maandag begon de week alweer altijd goed na zo’n weekend, niet heel interessant om te vertellen daarom heb ik het er eigenlijk nooit over. Maar dit was een speciale week want het hoofdkantoor en andere hoge lui uit Nederland en andere kantoren in Groot Brittannië kwamen over naar Manchester voor de jaarlijkse workshop. Nou gingen ze dus ook een kijkje nemen in ons huis, maar aangezien dit (natuurlijk niet door mij) niet de aller schoonste plek is om te leven moest het wel schoongemaakt worden voor de juiste indruk. Want niet alleen de managers van Camelot kwamen kijken maar ook andere mensen die zelf ook leeg staande panden hebben die zij hierdoor misschien ook aan Camelot over willen laten.

Dus op woensdag ging ik met Fatima lekker schoonmaken, iets later eruit want ik hoefde niet naar kantoor. Om een uur of half 10 kwam het gereedschap, een stofzuiger zonder zuigkap. Heel efficiënt dus als je alleen maar een buis heb om het mee op te zuigen. Maar dat weerhield me er niet van om mijn leefomgeving te verbeteren. Heb de hele gang afgewerkt op mijn knieën en gaandeweg ik bijna klaar was, deed de stofzuiger het niet meer want hij was verstopt. De hele stofzuiger schoongemaakt maar niets hielp, bleek dus dat de buis ol zat met hele klein blaadjes, nou had ik alle grote bladeren en andere dingen eerst opgepakt om dit te voorkomen, maar dat mocht niet baten.
Nadat we klaar waren zouden we worden opgehaald, maar dit was nooit gebeurd ik had dus Glenn gevraagd of die nog kwam maar uiteindelijk kwam die dus niet meer. Maar omdat ik toch niks had te doen zijn we nog voor ander half uur naar kantoor gegaan, dat is de juiste instelling toch?

We vonden dan ook dat we wel wat koud vocht hadden verdiend, dus eerst wat makkelijks te hebben gegeten gingen we een pub in. Na een tijdje wilden we wel gaan maar bij de bushalte aangekomen bleek dat de bus net was vertrokken en de volgende pas over 45 minuten weer ging. Als dat geen signaal is weet ik het ook niet meer, dus moesten we maar weer terug naar onze krukken.

Op donderdag hadden we het rijk alleen op kantoor omdat iedereen weg was voor die workshop. Om een uur of 1 ging ik boodschappen doen. Maar toen ik terugkwam zat het hele kantoor propvol met allemaal mannen en vrouwen in pak achter hun laptop hard aan het werk. Ik begroette ze en wou gaan lunchen, maar zelfs daar zaten al mensen. Kamila kwam naar me toe en zei tegen ons : I’m sorry guys we have no more place, you have to go home now. Teleurgesteld dat we waren luisterden we toch maar naar dit advies. Deze namiddag hebben we goed benut en zijn de stad in geweest om te winkelen. Geslaagd met een paar schoenen waar na 3 winkels pas iemand de goeie maat voor me had en een polo.

Zo voor je het weet is het alweer vrijdag en is het weekend alweer aan de beurt, die laat ons ook nooit in de steek. We zijn nog naar de pub geweest maar heb het rustig aan gedaan omdat ik zaterdag weer naar Oldham ging voor de pot tegen Coventry City.

Dus vroeg uit de veren (voor een zaterdag dan uiteraard) om op te worden gehaald door Craig. Nou had hij vorige keer al aangeboden om een keer te overnachten en een avond door te brengen in diverse pubs. En deze keer heb ik dat dan ook gedaan, al mijn logeerspullen mee om te kunnen overnachten.

Weer aangekomen in zijn huis liet die mijn kamer zien en werd me eten en drinken aangeboden. Nog Arsenal-Chelsea de 1e helft kunnen kijken en daarna op weg om iedereen op te halen en naar het stadion te gaan. Er zat een lekkere sfeer deze keer op de tribune, waren ook veel uitsupporters mee die niet bleven zitten. Heb ook lekker kunnen staan deze wedstrijd. Tijdens de wedstrijd werd er wat over en weer gezongen met een paar ‘chants’ die me toch lieten lachen. Zo zong Coventry, you’ve only got 3 stands (refererend naar de gesloopte tribune aan de lange zij) waarop Oldham trots zong : we’ve only got 3 stands. Iets later zong Coventry iets in de trant van Oldham is a shithole, waarop Oldham weer volop zong: Oldham’s a shithole we already know! Ergens hebben ze gelijk maar juist daarom heeft het iets. De wedstrijd zelf was niet om aan te gluren maar een late tegentreffer maakte toch nog iemand blij. Het publiek beleefde daardoor een opzweper en werd de sfeer wat grimmiger, wel leuk om te zien al die kleine pikkies helemaal de grote man uit hangen. Nadat er iemand uit de tribune was verwijderd en de wedstrijd was afgelopen werd het alweer rustig.

Terug naar het huis en nog wat voetbal kijken. Om een uur of 8 gingen we naar een Indisch restaurant voor een primeur, mijn eerste curry. Ik had geen idee wat alles was dus heb me laten informeren en gekeken wat me lekker leek. Nou was dit echt overheerlijk en snapte ik waarom de Engelsen er zo van houden. Ik zat dan ook barstens vol na het eten, gelijk daarna gingen we naar een pub waar een live band speelde. Heel gezellig druk met dus een live band, daarna gingen we door naar een andere pub waar we de rest van de avond bleven.

In de ochtend wou ik gaan douchen maar in de badkamer waar ik was geweest was alleen een bad met douche kop niet hoger dan mijn middel. Ik zette hem aan en er kwam alleen maar koud water uit, na een tijdje kwam Craig vragen of ik wou douchen, ja zei ik, dan moet je in een andere kamer wezen zei die. En bleek dat er eerst nog een schakelaar om moest voor het warme water. Toen ik in die badkamer kwam ging er een wereld voor me open. Wat een heerlijke douche was dat, zo lekker hebben we die thuis geeneens en al helemaal niet waar ik nou verblijf, mag al blij zijn dat er warm water uit komt.
Hij bracht me na wat te hebben ontbeten weer terug naar huis en ik had weer een geslaagd weekend.

Ik zit hier alweer een maand het gaat echt heel snel als je bedenkt dat ik alweer op 1/3 van mijn tijd hier zit. Heb niet echt last gehad van heimwee, maar soms zijn er wel kleine dingetjes die je als gegeven neemt die er dan toch niet zijn.

Bedankt voor het lezen en tot volgende week!