PIZZAPARTYYYYYYY

Zodan, wat een leuke drukke week heb ik weer achter de rug.

Al begon het allemaal niet zo goed want maandag heb ik me ziek naar huis laten brengen nadat de chili con carne van de dag ervoor niet goed was gevallen, en dat terwijl ik maar één hap heb kunnen nemen omdat die zo heet was dat ik er een half uur last van had!

Dinsdag stond de uitwedstrijd van Oldham tegen Carlisle United op het programma, en zoals afgesproken die zaterdag ervoor ging ik daarheen. Ik werd opgehaald bij me thuis om de 2 uur durende autorit uit te zitten, de sfeer zat er lekker in al helemaal voor een dinsdag. We reden door een prachtig stuk Engeland, mooie natuur en heuvels. Want het is in het noorden van Engeland tegen de grens van Schotland zelfs. Aangekomen in Carlisle gingen we eerst de pub opzoeken, gewoon tussen alle andere supporters kon je rustig je biertje drinken, heel gezellig dus. Daarna zijn we naar het stadion gelopen om vervolgens bij de stadionkassa een kaartje te halen voor het uitvak, dat zie je ook niet overal in Nederland. Het stadion in gelopen zagen we al weer wat bekende gezichten en gingen we daar bij zitten, want staan gebeurt toch te weinig bij Oldham erg jammer. Er waren wel een paar honderd man meegekomen om de wedstrijd te kijken en aan te moedigen. Nog voor de wedstrijd nam Craig me mee naar het veld en riep hij een speler naar ons toe. Ik ging met hem op de foto maar had geen idee wie het was, bij wat na vraag was het natuurlijk Lee Croft!

De wedstrijd zelf ging verloren met 3-1 en reden weer naar huis toe.

De dag erop ging ik naar een bezichtiging met het werk, en op de terugweg reden we langs het stadion van Barnsley FC, dus ben ik daar ook nog een kijkje gaan nemen. Probeerde er een rondje omheen te lopen maar halverwege stond er een groot hek en kon ik er niet langs, desondanks nog wat plaatjes geschoten en weer terug naar kantoor gereden.

Het weekend begon al wat vroeger deze week want ik was vrijdag lekker vrij, en niet zomaar want ik ging naar Liverpool, om Nanou en Yoeri op te zoeken. Nou hoor ik je hersens al kraken wie dat nou zijn, maar zo moeilijk is dat niet. Yoeri is een goeie vriend van me en Nanou is zijn zusje, en zij studeert in Liverpool, en dit weekend komt Yoeri naar Liverpool samen met de ouders om Nanou een bezoekje te brengen. Zo hadden we afgesproken dat ik daar naartoe ging aan het eind van de middag om met ze uit eten te gaan en drankjes te drinken.

Ik ging met de trein vanuit Manchester naar Liverpool omdat dat het snelste en gemakkelijkste was, alleen wist ik niet precies welke trein ik moest hebben. Vroeg dan ook voor reisinformatie maar ook daar stond het niet heel duidelijk op, eenmaal in de trein bleef ik maar kijken op het papiertje of ik wel in de goeie trein zat maar het ik ben uiteindelijk aangekomen, 15 minuten te vroeg zelfs. Ik liep omhoog en daar zag ik Yoeri achter een raam staan, moest gelijk lachen. Iedereen gedag gezegd zijn we naar de campus (als je dat zo noemt?) gelopen waar Nanou verblijft en ik die avond ook een kamer had. Het zag er allemaal erg netjes uit en gezellig, grote tuin voor de gebouwen en veel jongeren, iets wat ik dus niet heb. Zelfs de kamer was goed, want dat bed was tenminste een bed en geen trampoline, er was een gootsteen en een kledingkast, alleen had ik daar toch niet veel aan want ik sliep er alleen.

Het begon ondertussen al etenstijd te worden en gingen dus de hoofdstraat in van de wijk. Zag er gezellig uit met allemaal restaurantjes en een pub die ‘Bier’ heet. Nanou had al van te voren gereserveerd bij een Indiaas restaurant, eerst leek het niet echt nodig te zijn want er waren maar een paar tafels bezet, maar na een tijdje gezeten te hebben geraakte het al vol. Heel wat bijgepraat en gelachen moest ik ook nog erg lachen om Wim de vader van, want ze wilden nog koffie maar na een tijd gewacht te hebben kwam de ober aangelopen en vroeg de ober: Everything okay? Waarop Wim antwoordde : NO! We want coffee. Of iets in die trant, hij bedoelde het waarschijnlijk niet zo grof maar het klonk heel grappig, dus nadat de ober weg was moest ik er ook om lachen.

Nadat onze buiken weer goed rond waren gingen hun ouders richting het hotel en gingen wij naar de campus. Beneden wordt altijd gezellig gedaan voordat ze gaan stappen, dus gingen we daar ook heen en hebben we kennis gemaakt met allemaal andere overzeese studenten. Veel Amerikanen en Fransen vooral, Amerikanen die van voetbal hielden zelfs! Was erg gezellig zo met iedereen en Yoeri en ik waren de aller slechtste grappen aan het maken, maar dat weerhield ons er niet van om er ook veelste hard om te lachen. En het leukste is ik heb geen idee meer hoe die grappen gingen dus volgende keer kunnen we ze weer maken.

Na een tijdje werd de taxi gebeld en gingen we naar het uitgaansgebied, lekker grauw en rauw zal ik maar zeggen. Het duurde alleen heel lang tot er werd besloten waar we naar binnen gingen, waren we eindelijk ergens binnen en had ik al biertjes besteld want ik begon dorst te krijgen wilden ze weer ergens anders heen. Nou moest er op ons worden gewacht want ik wil eerst rustig mijn biertje drinken, toch maar iets sneller gedronken dan normaal om nou wel de goeie op te zoeken. We kwamen in een andere club terecht waar het bier goedkoper was en eigenlijk ook gezelliger was, dus was het lange wachten toch nog goed gekomen.
Ook al kom ik nooit echt in clubs weet ik natuurlijk als de beste de danspasjes van een echte man, je hoeft alleen maar je rechterhand te gebruiken en je glas erin vast te hebben. Op een gegeven ogenblik ging Yoeri zitten op de luxe leren stoelen aan de zijkant, niet om uit te rusten van zijn feestgedrag maar om even een dutje te doen, hij was dan ook al meer dan 24 uur achtereenvolgens wakker, maar ik weet wel beter..

Daarna gingen we ook weer met de taxi terug naar onze kamers, ik zat voorin naast een echte scouser. Wat een accent zeg, ben blij dat die me niet bellen op kantoor, als ik al een keer de telefoon op neem.

De volgende morgen werd ik wakker van me mobiel omdat het ontbijt vanaf half 11 klaar stond, het was dus alle jezus vroeg en ging douchen en proberen niet telkens in slaap te vallen. Helemaal fris en fruitig en weer alles ingepakt ging ik naar de kamer van Nanou voor het ontbijt, zij zag er een stuk frisser uit weet niet hoe ze het voor mekaar kreeg maar dat terzijde. Ik had helemaal geen trek in ontbijt maar heb toch maar crumpets genomen had ik ook nog nieteens gegeten, niet de beste ervaring gelijk want had echt geen honger nog.

Ik besloot om weer richting Manchester te gaan en daar me nest in te duiken, dus tot ziens gezegd bij het station en afgesproken om volgende week Nanou een rondleiding door Manchester te geven. Wordt steeds beter in de stad te laten zien en dat mag ook wel want krijg nog wat bezoekjes, had beter reisleider kunnen worden. Bij de trein weer één keer overstappen en eenmaal in de andere trein was ik zelfs nog even in slaap gevallen, ik schrok wakker want de controleur kwam aan, gelukkig maar want straks was ik ergens in Leeds uitgekomen had ik dat ook weer gezien dat dan weer wel.

Zondag ging ik met mijn geliefde spaarcenten naar Trafford Centre, een enorm winkelcentrum. De reis duurde nog langer dan verwacht maar aangekomen was het prachtig mooi, glazen dak, modern oude stijl heel mooi en zelfs 2 verdiepingen. Heb wat kleding gehaald en weer terug naar huis gegaan, maar bij de bushalte stond er een andere gozer te wachten waarmee ik de busreis mee heb gepraat. Al de zoveelste aardige gozer die ik hier tegenkom, nou niet op je teentjes getrapt voelen dat we die in Nederland niet hebben maar daar kom ik dit niet vaak mee.

In de avond was DE fameuze pizzaparty in het huis! Al een week stond er op het bord PIZZA PARTY sunday in the common room. Waar gratis pizza is ben ik natuurlijk, maar ik dacht dus dat het naast me kamer was dus ik ging kijken om 7 uur, 10 over 7, 20 over 7 en half 8 maar geen pizza te bekennen. Bleek dus dat het een andere kamer was.. helaas geen gratis pizza voor mij.


Zo dat was het weer, dag hè!!